Η μεγάλη απεργία στην ΠΙΤΣΟΣ / 1979

Η μεγάλη απεργία στην ΠΙΤΣΟΣ, 1979

Κάμερα: Νίκος Θεοδοσίου

https://www.facebook.com/1256592503/videos/10223718230004539/

η καταστροφή της φύσης υπεύθυνη για τις πανδημίες

ornithologiki.gr

Μια σειρά πρόσφατων άρθρων του διεθνούς Τύπου [1], με αφορμή την πανδημία της νόσου COVID-19 (κορωνοϊός), παραθέτουν τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα. Σύμφωνα με αυτά, η ολοένα αυξανόμενη απώλεια βιοτόπων και βιοποικιλότητας στον πλανήτη είναι εκείνη που πιθανότατα διευκολύνει τη μεταφορά παθογόνων για τον άνθρωπο οργανισμών, οδηγώντας σε επιδημίες που στο μέλλον ενδέχεται να γίνουν ανεξέλεγκτες. Μόνη λύση, η προστασία της άγριας ζωής και των ενδιαιτημάτων της.

Φωτ.: www.sendanimalslaughter.org

Μόλις πριν από μία ή δύο δεκαετίες, ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι τα τροπικά δάση και οι άθικτοι από τον άνθρωπο φυσικοί βιότοποι, με την άγρια πανίδα, απειλούν το ανθρώπινο είδος επειδή εκεί αφθονούν ιοί και παθογόνοι οργανισμοί που προκαλούν νέες, άγνωστες ασθένειες.

Ωστόσο, τα ζώα δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι τα άγρια ή τα «εξωτικά» ζώα είναι σε μεγάλο βαθμό προσβεβλημένα από θανατηφόρους παθογόνους οργανισμούς έτοιμους να μας μολύνουν. Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα αυτών των μικροβίων ζει μέσα στον οργανισμό των ζώων χωρίς να τους προξενούν το παραμικρό κακό. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: με την ξέφρενη αποψίλωση των δασών, την αστικοποίηση και την εκβιομηχάνιση, προσφέραμε σε αυτά τα μικρόβια τον τρόπο να φτάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό. Πολύ απλά, o άνθρωπος έχει φτάσει πλέον παντού, ακόμα και σε περιοχές που δεν θα έπρεπε να έχει βρεθεί ποτέ.

Έτσι, όλο και περισσότεροι ερευνητές θεωρούν ότι οι συνθήκες για την εξάπλωση νέων ιών και νόσων οφείλεται στην καταστροφή της βιοποικιλότητας από τον άνθρωπο.

Σε πρόσφατο άρθρο στους Times της Νέας Υόρκης, ο David Quammen, συγγραφέας του Spillover: Animal Infections and the Next Pandemic, συμπύκνωνε με απλά λόγια το φαινόμενο: «Εισβάλλουμε στα τροπικά δάση και σε άγριους βιοτόπους, όπου αφθονούν τόσα πολλά είδη φυτών και ζώων –και μέσα στους οργανισμούς αυτών των πλασμάτων αφθονούν τόσοι πολλοί άγνωστοι ιοί. Κόβουμε τα δέντρα, σκοτώνουμε τα ζώα ή τα βάζουμε σε κλουβιά και τα στέλνουμε σε αγορές. Διασαλεύουμε την ισορροπία των οικοσυστημάτων και αποσπούμε τους ιούς από τους φυσικούς ξενιστές τους. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, χρειάζονται καινούργιο ξενιστή. Συχνά, ο καινούργιος ξενιστής τους είμαστε εμείς».

Άγρια πουλιά προς πώληση σε υπαίθρια αγορά της Jakarta | © Michelle Robinson

Ιστορικά, πολλές ασθένειες πέρασαν από τα ζώα στον άνθρωπο, όπως η λύσσα ή η πανώλη. Ωστόσο, ο κατάλογος τέτοιων ασθενειών δείχνει να μακραίνει τα τελευταία εξήντα χρόνια: Ματσούπο (Βολιβία, 1961), Μάρμπουργκ (Γερμανία, 1967), Έμπολα (Ζαΐρ και Σουδάν, 1976), Ιός της Ανθρώπινης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (HIV, αναγνωρίστηκε στη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια, 1981), μια μορφή του Ιού Χάντα, γνωστού πλέον ως Σιν Νόμπρε (νοτιοδυτικές ΗΠΑ, 1993), Χέντρα (Αυστραλία, 1994), γρίπη των πτηνών (Χονγκ Κονγκ, 1997), Νίπαχ (Μαλαισία, 1998), Ιός του Δυτικού Νείλου (Νέα Υόρκη, 1999), SARS (Κίνα, 2002-3), MERS (Σαουδική Αραβία, 2012), επανεμφάνιση του Έμπολα (Δυτική Αφρική, 2014), Ζίκα (Βραζιλία, 2015).

Κι αυτή είναι μόνο μια ενδεικτική επιλογή τέτοιων ιών. Η τελευταία προσθήκη στον κατάλογο είναι ο ιός SARS-CoV-2, που προκάλεσε την τρέχουσα πανδημία της νόσου COVID-19.

Οι επιστήμονες με τα δικά τους λόγια

Τα Κέντρα για την Πρόληψη και τον Έλεγχο Λοιμωδών Νόσων των ΗΠΑ (CDC) εκτιμούν ότι τα ¾ των νέων ή αναδυόμενων ασθενειών που προσβάλλουν τον άνθρωπο ξεκινούν από τα ζώα. Το 2008, μια ομάδα ερευνητών υπό την Kate Jones, επικεφαλής της έδρας Οικολογίας και Βιοποικιλότητας του University College of London, ταυτοποίησε 335 ασθένειες που εκδηλώθηκαν μεταξύ 1960 και 2004, με την πλειονότητά τους (τουλάχιστον 60%) να είναι ζωικής προέλευσης. Ορισμένες προέρχονται από οικόσιτα ή εκτρεφόμενα ζώα, όμως οι περισσότερες (πάνω από τα 2/3) μεταδόθηκαν από άγρια ζώα.

Ο Thomas Gillespie, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Emory, μελετά τους τρόπους με τους οποίους οι συρρικνωμένοι φυσικοί οικότοποι και οι αλλαγές στη συμπεριφορά αυξάνουν τον κίνδυνο διάχυσης ασθενειών από τα ζώα στους ανθρώπους. Λέει ότι «οι παθογόνοι οργανισμοί δεν σέβονται τα όρια μεταξύ ειδών. Δεν με εκπλήσσει καθόλου η επιδημία του κορωνοϊού. Η πλειονότητα των παθογόνων οργανισμών δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί. Βρισκόμαστε μόνο στην κορυφή του παγόβουνου».

Κι όμως, η έρευνα για την ανθρώπινη υγεία σπάνια λαμβάνει υπ’ όψη της τα οικοσυστήματα που περιβάλλουν το είδος μας. Ο Richard Ostfeld, επικεφαλής ερευνών στο Ινστιτούτο Οικοσυστημικών Ερευνών Cary στο Μίλμπρουκ της Νέας Υόρκης είναι ανάμεσα στους επιστήμονες που αναπτύσσουν τον κλάδο της «πλανητικής υγείας», η οποία εξετάζει τους δεσμούς ανάμεσα στην υγεία των ανθρώπων και των οικοσυστημάτων. «Υπάρχει η παρανόηση, και στους επιστήμονες και στο κοινό, ότι τα φυσικά οικοσυστήματα αποτελούν πηγή απειλών προς εμάς. Είναι λάθος. Η φύση όντως δημιουργεί απειλές, αλλά η πραγματική ζημιά γίνεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι κίνδυνοι για την υγεία που υπάρχουν σε ένα φυσικό οικοσύστημα μπορούν να επιταθούν κατά πολύ όταν παρεμβαίνουμε εμείς», λέει ο ερευνητής.

Τα παζάρια ζώων, η κτηνοτροφία και ο ρόλος τους

Οι κίνδυνοι ανάδυσης ασθενειών δεν εντείνονται μόνο από την απώλεια των φυσικών βιοτόπων, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο τους αντικαθιστούμε. Για να ικανοποιήσει την ολοένα μεγαλύτερη όρεξή του για κρέας, ο άνθρωπος αποψίλωσε μια έκταση ίση με την αφρικανική ήπειρο (ο υπολογισμός σε άρθρο του George Monbiot στον Guardian, 19 Νοεμβρίου 2015), προκειμένου να εκθρέψει ζώα που προορίζονται για σφαγή. Ορισμένα από αυτά τα ζώα καταλήγουν στα κυκλώματα του παράνομου εμπορίου ή πωλούνται σε υπαίθρια παζάρια ζώων και σφαγίων (wet markets), από κοινού με άγρια πανίδα. Εκεί, είδη που σίγουρα δεν θα είχαν συναντηθεί ποτέ μέσα στη φύση, βρίσκονται σε διπλανά κλουβιά και τα μικρόβια μπορούν άνετα να περάσουν από το ένα ζώο στο άλλο. Σε αυτόν τον τύπο ανάπτυξης, ο οποίος ήδη δημιούργησε την περίοδο 2002-2003 τον κορωνοϊό που ήταν υπεύθυνος για το Σοβαρό Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο (SARS), ενδέχεται να βρίσκεται η ρίζα του άγνωστου κορωνοϊού που μας πολιορκεί σήμερα.

Κατά πολλούς ερευνητές όμως, το διαρκώς αναπτυσσόμενο εμπόριο άγριων ζώων είναι ακόμη πιο σημαντικός παράγοντας μετάδοσης από τα υπαίθρια παζάρια ζώων του Τρίτου Κόσμου, που εντέλει προσφέρουν πολύτιμους διατροφικούς πόρους σε απότομα αναπτυγμένα αστικά περιβάλλοντα. Επιχειρηματολογούν γι’ αυτό σε μια ανάρτησή τους ο Eric Fevre, Καθηγητής Κτηνιατρικών Μεταδιδόμενων Νοσημάτων του Ινστιτούτου Λοιμώξεων και Παγκόσμιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, και η συνάδελφός του Cecilia Tacoli, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας για τους ανθρώπινους οικισμούς του Διεθνούς Ινστιτούτου Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης (IIED): «Τα άγρια ζώα, και όχι τόσο τα οικόσιτα, είναι οι φυσικοί ξενιστές πολλών ιών. Τα υπαίθρια παζάρια ζώων θεωρούνται μέρος του άτυπου εμπορίου τροφίμων που συχνά κατηγορείται για τη μετάδοση νοσημάτων. Όμως, […] τα δεδομένα δείχνουν ότι η σύνδεση μεταξύ των άτυπων αγορών και των νοσημάτων δεν είναι πάντοτε τόσο ξεκάθαρη».

Ωστόσο, πολύ περισσότερα είναι τα ζώα που εξελίσσονται μέσα στο σύστημα βιομηχανικής κτηνοτροφίας μας. Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο περιμένοντας να οδηγηθούν στο σφαγείο: ιδού οι ιδανικές συνθήκες για τη μετάλλαξη των μικροβίων σε θανάσιμους παθογόνους οργανισμούς! Για παράδειγμα, οι ιοί της γρίπης των πτηνών, των οποίων ξενιστές ήταν υδρόβια πουλιά, έκαναν θραύση στα πτηνοτροφεία όπου βρισκόταν φυλακισμένος τεράστιος αριθμός κοτόπουλων: εκεί μεταλλάχτηκαν και απέκτησαν μεγαλύτερη λοιμογόνο δύναμη.

Ας μην βαυκαλιζόμαστε λοιπόν ότι ο «αναπτυγμένος» δυτικός άνθρωπος απέχει από συνήθειες που ευνοούν τη μετάδοση παθογόνων οργανισμών. Η κατανάλωση άγριων ζώων, ή/και η παγίδευσή τους για άλλους σκοπούς (π.χ. πώληση πτηνών ως ωδικά, παράνομη εμπορία για συλλέκτες) δυστυχώς ανθεί και στην ήπειρό μας, ειδικά όσον αφορά τα μεταναστευτικά πουλιά, που αποτελούν και εύκολο στόχο (λόγω εξάντλησης) κατά το ταξίδι τους.

 

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα πουλιά που διανύουν μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις ηπείρους ενδέχεται να είναι χαμηλής μεταδοτικότητας φορείς παθογόνων οργανισμών, ωστόσο αυτό δεν ενέχει κανέναν κίνδυνο για τον άνθρωπο όσο τα αφήνουμε στην ησυχία τους. Αντίθετα, υπάρχουν αρκετές πρακτικές που καταστρατηγούν τους βασικούς κανόνες βιοασφάλειας:

• H παγίδευση μικρών πουλιών σε δίχτυα και ξόβεργες, κυρίως στο Νότιο Αιγαίο και με αποκορύφωμα βέβαια την Κύπρο, όπου τα καλούμενα «Αμπελοπούλια» (Μαυροσκούφηδες Sylvia articapilla) πωλούνται παράνομα ως «εκλεκτός μεζές» σε ταβέρνες (ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος Κύπρου εκτιμά τον αριθμό πουλιών που παγιδεύονται παράνομα ετησίως σε επίπεδο εκατοντάδων χιλιάδων).
• Οι υπαίθριες αγορές ζώων, ειδικά σε αστικά κέντρα, όπου πωλούνται και παράνομα παγιδευμένα άγρια πουλιά. Στην Αττική λόγου χάρη, το παζάρι του Σχιστού αποτελεί μια μόνιμη «πληγή» παρανομίας, που συνεπάγεται και μηδενική υγειονομική επιτήρηση.
• Το παράνομο κυνήγι απειλούμενων ειδών, που αποδυναμώνει την εξαιρετικά πλούσια ελληνική βιοποικιλότητα, με άγνωστες ακόμη επιπτώσεις, σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για τα ελληνικά οικοσυστήματα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ενδεικτικά και το ανοιξιάτικο κυνήγι των Τρυγονιών και άλλων μεταναστευτικών πουλιών, με επίκεντρο τα Ιόνια Νησιά, που παραμένει ριζωμένο ως «έθιμο» στις τοπικές κοινωνίες, ενώ έχει απαγορευτεί εδώ και πάνω από 30 χρόνια.
• Στη Γαλλία, πάλι, η –απαγορευμένη από το 1999– θήρευση, σύλληψη και κατανάλωση ως «πολυτελούς λιχουδιάς» ολόκληρων Βλαχοτσίχλονων (επίσης μεταναστευτικό είδος), θεωρείται αναπόσπαστο μέρος της ντόπιας γαστρονομικής κουλτούρας.

Όσον αφορά γενικότερα την Ελλάδα, μπορεί να μην υπάρχουν οι αχαρτογράφητες ζούγκλες των τροπικών, ωστόσο υπάρχουν σημαντικοί δυσπρόσιτοι φυσικοί πυρήνες, σε ψηλά βουνά, νησίδες, φαράγγια, που αποτελούν καταφύγια για την άγρια ζωή. Η κατασκευή νεών δρόμων και άλλων υποδομών πρόσβασης σε τέτοιες περιοχές για αναπτυσσόμενες οικονομικές δραστηριότητες (όπως η εγκατάσταση Αιολικών Σταθμών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας), πέρα από την υποβάθμιση των φυσικών οικοσυστημάτων μέσω του κατακερματισμού τους, μειώνουν δραματικά και την απαραίτητη απόσταση με την άγρια ζωή και κάνει πολύ πιο εύκολη την προσέγγιση στους πληθυσμούς των άγριων ζώων (για σύλληψη ή θήρευση) –και κατ’ επέκταση την επαφή με δυνητικά παθογόνους οργανισμούς.

Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης;

Οι επιδημιολόγοι θεωρούν ότι οι εμφανίσεις ιών είναι αναπόφευκτες, αλλά όχι και οι επιδημίες. Ωστόσο, δεν θα απαλλαγούμε από αυτές όσο επιτείνονται οι κάθε είδους εισβολές στις μέχρι χτες δυσπρόσιτες περιοχές της άγριας χλωρίδας και πανίδας. Άρα, απαιτείται άμεσα μια ριζική αλλαγή αντίληψης και πολιτικής όσον αφορά τη σχέση μας με τη Φύση: πρέπει να προστατέψουμε τη βιοποικιλότητα και τους οικοτόπους της άγριας ζωής, ώστε τα ζώα να κρατούν τα μικρόβιά τους αντί να μας τα μεταδίδουν. Ακόμη πιο απλά, πρέπει να αφήσουμε τα άγρια ζώα στην ησυχία τους!

Κάτι τέτοιο βεβαίως απαιτεί μια συνολική επανεξέταση της σχέσης του υπερκαταναλωτικού κόσμου μας με τις πρώτες ύλες του Τρίτου Κόσμου και τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της σύγχρονης οικονομίας.

Υπάρχουν όμως και ορισμένα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε άμεσα, εδώ, στην Ελλάδα:

• Να πάψουμε να ενισχύουμε το κύκλωμα παράνομης παγίδευσης και πώλησης άγριων πουλιών. Οι Καρδερίνες, οι Φλώροι, οι Σπίνοι, τα Κοτσύφια και τα άλλα άγρια πουλιά δεν ανήκουν στα κλουβιά.
• Να πάψουμε να ενισχύουμε υπαίθρια παζάρια όπου πωλούνται (παρανόμως) άγρια ζώα.
• Να μην καταναλώνουμε παράνομο κυνήγι. Τα ισχνά, κατάκοπα Τρυγόνια της άνοιξης, μετά το μακρύ ταξίδι τους από την Αφρική, δεν είναι «μεζές».
• Να πάψουμε να αγοράζουμε ξενικά, εξωτικά είδη ζώων –και βεβαίως να πάψουμε να τα ελευθερώνουμε, όταν τα «βαρεθούμε», σε ένα φυσικό περιβάλλον ανέτοιμο γι’ αυτά.

---

[1] Με στοιχεία από τα άρθρα:
• “Tip of the iceberg”: is our destruction of nature responsible for Covid-19? The Guardian, 18 Μαρτίου 2020
Του John Vidal, περιβαλλοντικού συντάκτη της εφημερίδας και συγγραφέα.
https://www.theguardian.com/environment/2020/mar/18/tip-of-the-iceberg-is-our-destruction-of-nature-responsible-for-covid-19-aoe
• Think Exotic Animals Are to Blame for the Coronavirus? Think Again. The Nation, 18 Φεβρουαρίου 2020
Της Sonia Shah, δημοσιογράφου επιστημονικών θεμάτων και συγγραφέα, μεταξύ άλλων, του PANDEMIC: Tracking Contagion from Cholera to Ebola and Beyond (2016).
https://www.thenation.com/article/environment/coronavirus-hab

• Η ελληνική μετάφραση του προηγούμενου κειμένου: Από πού έρχονται οι κορονοϊοί;
Le Monde diplomatique – ελληνική έκδοση, 22 Μαρτίου 2020. Το άρθρο εδώ: https://monde-diplomatique.gr/?p=4114

Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία...

Στίχοι:  

Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη

Μουσική:  

Αλέκος Ξένος

Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία
Το θάρρος, την ορμή, τη λεβεντιά,
Πετάμε στον αγώνα, στη θυσία
Για την Ελλάδα, για τη λευτεριά.

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα
σαν σε χορό βαδίζουν πάντα μπρός,
φλόγα, ζωή και θέληση γεμάτα
κι είναι το πέρασμά τους όλο φως.

Τα νιάτα είμαστε μεις, της γης η ελπίδα,
άλλοι του π’ αντίκρυ μας θα σταθεί,
μελίσσι από τη κάθε μια πατρίδα,
κινάμε να λυτρώσουμε τη γη.

Για μια ζωή ελεύθερη κι’ ωραία,
απλώνουμε της νιότης τα φτερά,
μια πλάση ονειρευτή, μια πλάση νέα
τα μπράτσα μας να χτίσουν τα γερά.

Στο φράκτη της σκλαβιάς το πέρασμά μας
μια καταλύτρα θάν’ νεροσυρμή, το δίκηο,
η λευτεριά για σύνθημά μας
ποιος θα μας αντικόψει την ορμή;

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα
σαν σε χορό βαδίζουν πάντα μπρός,
φλόγα, ζωή και θέληση γεμάτα
κι είναι το πέρασμά τους όλο φως.

Των ταπεινών τον πόνο και την θλίψη
του σκλάβου τη βαθειά την οιμωγή,
από τη γη μας θέλουμε να λείψει
για να γένει χιλιόμορφη η ζωή.

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα
σαν σε χορό βαδίζουν πάντα μπρός,
φλόγα, ζωή και θέληση γεμάτα
κι είναι το πέρασμά τους όλο φως.

Μας αυξήσαν το νοίκι Σε αυτό το τσιφλίκι ....Αντηχεί όμως ακόμα Σε ετούτο το χώμα Απ τα βάθη της τρύπας ΚΙΛΕΛΕΡ ΚΑΙ ΑΝΤΥΠΑΣ

Μας αυξήσαν το νοίκι Σε αυτό το τσιφλίκι Και πως θα ξεπληρώσει Την επόμενη δόση Θέλουν οι τσιφλικάδες Παραπάνω παράδες Αίμα από τους κολίγους Οι πολλοί για τους λίγους Και έχουνε παραστάτες Και πιστούς επιστάτες Κάτι Όλγες και Ντόρες Κάτι γιους κατι κόρες Αντηχεί όμως ακόμα Σε ετούτο το χώμα Απ τα βάθη της τρύπας ΚΙΛΕΛΕΡ ΚΑΙ ΑΝΤΥΠΑΣ Πάλι γράφω και σβήνω Κάτι ίχνη αφήνω να ψάξεις Μου θυμίζει η εικόνα Περασμένο αιώνα περιφράξεις Είναι ήδη χαμένα Τα παλιά κεκτημένα είναι ήδη Κομματάκια πατρίδα Παίζονται στη παρτίδα στο παιχνίδι Κι εσύ τρέχεις ακόμα Να ψηφίσεις το κόμμα απάτη Σου φορτώνει στον ώμο Κληρονόμο παλιού επιστάτη Πρόσωπο λέει νέο Και υφάκι μοιραίο νέος αιώνας Κοίτα μη σου τη φέρουν Τέτοια κόλπα τα ξέρουν απατεώνας Μα ως πότε κολίγοι Θα μας έχουν οι λίγοι στον πάτο Πως ανέχεσαι πες μου Να σε κάνουν ετούτοι κουμάντο Είναι τώρα αιώνες Που ναι ίδιοι οι χειμώνες κι άκου πράματα Μας πουλά αξιοκρατία Του κολεγίου η παιδεία ψάχνουν χάπατα Τα λεφτά και τα σόγια Που ο πλούτος κι η φτώχεια υπάγεται Ινστιτούτα σχολεία Που η καλή κοινωνία αναπαράγεται Κι αν αυξήσαν το νοίκι στο τσιφλίκι Τα μεγάλα κεφάλια Βάστα μη σας τουμπάρουν στο μυαλό σας ποντάρουν Και το νου σας ρεμάλια Μας αυξήσαν το νοίκι Σε αυτό το τσιφλίκι Και πως θα ξεπληρώσει Την επόμενη δόση Θέλουν οι τσιφλικάδες Παραπάνω παράδες Αίμα από τους κολίγους Οι πολλοί για τους λίγους Και έχουνε παραστάτες Και πιστούς επιστάτες Κάτι Όλγες και Ντόρες Κάτι γιους κάτι κόρες Αντηχεί όμως ακόμα Σε ετούτο το χώμα Απ τα βάθη της τρύπας ΚΙΛΕΛΕΡ ΚΑΙ ΑΝΤΥΠΑΣ Η σειρά του χλεχλέ Οικογένεια ολέ με γραβάτα Χιουμοράκι πουλά και καλά Μαύρη γάτα-άσπρη γάτα Έχε χάρη καριολη στα τραγούδια Που δεν παραφέρομαι Δε σου κάνω τη χάρη Όμως ξέρεις τομάρι που αναφέρομαι Στο τσιφλίκι ρωτάνε Τι έχουνε και ψοφάνε τα έρμα Τέρμα πια οι απάτες Κι οι παλιοί επιστάτες Μπακο-τέρμα Κι απαντούν οι ρουφιάνοι Όχι αυτοί με τα κράνη ,όλα εντάξει Άλλοι είναι πληρωμένοι Κι άλλοι στεφανωμένοι,υπάρχει ταξη Κι από πίσω οι άλλοι Που μιλούν ρωσικά κι αγγλικά Ξέρεις τώρα τι λέω Της ομάδος σου τα αφεντικά Επιστάτες κι αφέντες στα γκολφ Και τις ρακέτες που συνάζουνε Κάνουν μπίζνες,φλερτάρουν, Κουμπαριάζουνε,συμπεθεριάζουνε Βγαίνει και στην οθόνη Που μας αποβλακώνει η αφέντης Ποια οικογενειοκρατία Ο γιος μου έχει πτυχία,που τη βλέπεις Κι αν ουρλιάζουν τριγύρω Απ το τσιφλίκι αυτά τα τσακάλια Μη το βάλεις στα πόδια,σπάσε τους πια τα δόντια ..και το νου σας ρεμάλια Μας αυξήσαν το νοίκι Σε αυτό το τσιφλίκι Και πως θα ξεπληρώσει Την επόμενη δόση Θέλουν οι τσιφλικάδες Παραπάνω παράδες Αίμα από τους κολίγους Οι πολλοί για τους λίγους Και έχουνε παραστάτες Και πιστούς επιστάτες Κάτι Όλγες και Ντόρες Κάτι γιους κατι κόρες Αντηχεί όμως ακόμα Σε ετούτο το χώμα Απ τα βάθη της τρύπας ΚΙΛΕΛΕΡ ΚΑΙ ΑΝΤΥΠΑΣ

In honor of Ka Julius Soriano Giron

https://ndfp.org/in-honor-of-ka-julius-soriano-giron/

By Jose Maria Sison
Founding Chairman, Communist Party of the Philippines and
Chief Political Consultant, National Democratic Front of the Philippines

As Founding Chairman of the Communist Party of the Philippines and Chief Political Consultant of the National Democratic Front of the Philippines, I honor Comrade Julius Soriano Giron with the Red salute and express the highest respect and commendation for his martyrdom and for his long record as a communist leader and revolutionary fighter in the Filipino people’s struggle for national liberation and democracy.

I convey sincerest condolences to his family and to all his comrades, relatives and friends. I share with them profound grief over his demise and at the same the pride and joy for his lifelong and fruitful service to the people in their noble cause and struggle for national and social liberation from foreign monopoly capitalism, feudalism and bureaucrat capitalism.

Comrade Julius served the people in the best way that he could and in the most exemplary way, died as a martyr and will therefore live forever in the hearts and minds of the people and in the continuance of the people’s democratic revolution with a socialist perspective. His murder in the hands of the armed minions of the traitorous, tyrannical, genocidal, corrupt and mendacious Duterte regime outrages the people and incites them to intensify their revolutionary struggle.

When the fascists butchers came to murder him, he was sleeping in the house where he was under treatment for his illness resulting from his advanced age and hard work. It is not true that he was able to fight back, contrary to claims of the reactionary government and military. He was murdered together with his medical doctor, Dr. Maria Lourdes Tangco, and an aide who, like him, were awakened only by the ramming down of the door and the barrage of fire from the murderers. 

These murders are in clear violation of the International Humanitarian Law (Geneva Conventions) and the GRP-NDFP Comprehensive Agreement on Human Rights and International Humanitarian Law and also in particular the GRP-NDFP Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees inasmuch as Comrade Julius was a political consultant of the NDFP in GRP-NDFP peace negotiations. It is appropriate and necessary for human right organizations, peace advocates and health workers to pay attention to the aforesaid murders and give due respect and honors to the victims of the brutal regime.

Like me, as a child and in his grade school years, Comrade Julius had religious tutelage from his mother and served as a sacristan to the Catholic priests. In high school, he was a bright and sociable person, with plenty of friends. He was charismatic because he was intelligent and had a talent for singing and dancing. He also excelled at numbers and hoped to become an engineer. He enrolled in the course of Engineering in the University of the Philippines in Baguio but was able to finish only the first two years because of his heavy responsibilities as a leading activist.

He joined the Kabataang Makabayan in 1970 and was therefore a product of the First Quarter Storm of 1970. He led the KM in Baguio City. During FQS, he often delighted and inspired the mass protests by reciting Amado Hernandez’s “Kung Tuyo Na ang Luha Mo, Aking Bayan” to the music of “Ang Gabing Mapanglaw”. He helped build the Samahan ng mga Anak Pawis (SaAnPa) in Baguio City in 1970. He became an outstanding activist of the national democratic movement as he engaged in organizing workers in the transport, energy, and mining sectors. 

He became a member of the Communist Party of the Philippines in 1971 and assumed major responsibilities. He served with the Trade Union Bureau and participated in the organization of the Northern Luzon Regional Party organization. He was designated a staff member of the Instructor’s Bureau of the CPP under the Education Department. He served as team leader of an armed propaganda unit in Ifugao. He went to Isabela to instruct Political Officers of the New People’s Army for regional and national deployment. 

When he was illegally arrested without warrant during the early part of the Marcos martial law period, he was physically and mentally tortured, administered electric-shock and truth serum. He withstood and overcame the torture because of his firm commitment to the revolutionary movement of the people and profound love for the people. Subsequently, he was able to escape from detention. 

He immediately rejoined the revolutionary movement with increased fervor to fight the oppressive and exploitative semicolonial and semifeudal ruling system and the Marcos fascist dictatorship. Since then, he assumed higher responsibilities in the CPP. NPA and the National Democratic Front. Other comrades at the level of the Central Committee of the CPP can best present his responsibilities and accomplishments as a communist cadre and revolutionary fighter since the 1970s.

I issue this tribute to Comrade Julius as an immediate declaration to honor him in connection with his impending burial. We can expect a more authoritative and informative declaration of the CC of the CPP. I have based my declaration on the basis of information that I have gathered immediately from mutual friends and his relatives who are accessible. 

I am confident that when a more comprehensive declaration is issued by the appropriate authority of the CPP the greatness of Comrade Julius as a revolutionary patriot and communist fighter will be amplified and will shine even brighter to inspire the current generation of the revolutionary cadres and masses and future generations to achieve the total victory of the people’s democratic revolution and proceed to the socialist revolution.###

ΞΑΝΘΗ | Για τις εξελίξεις στον Εχίνο

Σχετικά με τις συνθήκες που οδήγησαν στην εξάπλωση του ίου στα Πομακοχώρια 1.45

ΞΑΝΘΗ | Για τις εξελίξεις στον Εχίνο

https://antigeitonies3.blogspot.com/2020/03/blog-post_138.html

Αδωνις Γεωργιάδης σε Γιατρούς ΕΣΥ : «Επρεπε να σας απολύσουμε για να καταλάβετε τι εστί βερύκοκο. Ο λαός μας ψήφισε για να κλείσουμε νοσοκομεία»

Ένα από τα λαμπρότερα επιτεύγματα του Ένα από τα λαμπρότερα επιτεύγματα του σοσιαλισμού ήταν το κρατικό σύστημα υγείας της ΕΣΣΔ (CCCP)

Long live Palestine and crush Zionism

https://www.youtube.com/watch?v=d2O16mYojm0

Ο χαιρετισμός του ΚΚΕ(μ-λ) στο 6ο συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ

www.kkeml.gr

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εκ μέρους του ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζουμε το συνέδριό σας, το οποίο πραγματοποιείται σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για τους λαούς όλου του κόσμου αλλά και τον δικό μας. Η παρατεταμένη και συνολική κρίση του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος σε συνδυασμό με τη δυσμενή θέση των λαών και του προλεταριάτου, φέρνει μεγάλη οδύνη και τεράστιο ιστορικό πισωγύρισμα σε όλα τα επίπεδα και τομείς της ζωής. Ο πόλεμος ακούγεται όλο και πιο πολύ, η ανάπτυξη (ακόμα και αυτή η καπιταλιστική) έχει γίνει ανέκδοτο, τα εργασιακά, μορφωτικά, δημοκρατικά δικαιώματα συντρίβονται. Νέα καθήκοντα γεννιούνται καθημερινά για αυτούς που επιμένουν στον κομμουνιστικό δρόμο, για αυτούς που θέλουν να υπηρετήσουν τη λαϊκή υπόθεση. Ταυτόχρονα, η ήττα του κομμουνιστικού κινήματος που εξελίχθηκε παράλληλα με την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης, αποδεικνύεται ότι έχει μεγαλύτερο βάθος από όσο ίσως κάποιοι εκτιμούσαν. Οι κομμουνιστικές προσπάθειες σε όλον τον κόσμο έχουν σοβαρές δυσκολίες στη συγκρότησή τους και στη συμβολή τους στην εργατική και λαϊκή συγκρότηση.

Αντίστοιχα στη χώρα μας, το σύστημα έχει να επιδείξει σοβαρές επιτυχίες απέναντι στον εχθρό λαό. Σημαντική συμβολή σε αυτό είχε όχι μόνο η αντιλαϊκά πολύ αποτελεσματική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά θα λέγαμε η βάση στην οποία αυτή πάτησε, η μακρόχρονη δηλαδή κυριαρχία στο κίνημα διάφορων εκδοχών του ρεφορμισμού, των κοινοβουλευτικών αυταπατών, της συνδιαχείρισης, της ταξικής ειρήνης και συνεργασίας. Η αδράνεια που παρατηρείται, η δυσκολία να εκφραστεί η δυσαρέσκεια σε δράση σε όλα τα παραπάνω έχουν τη βάση τους. Ταυτόχρονα ο αστικός και ρεφορμιστικός συνδικαλισμός έχει ξεδοντιαστεί και οι τηλεοπτικοί ακτιβισμοί -συνοδευόμενοι από αυτάρεσκους βερμπαλισμούς- τείνουν να γίνουν ο αποκλειστικός τρόπος παρέμβασης στα πράγματα. Αποτύπωση του αρνητικού συσχετισμού δεκαετών είναι η άνεση του συστήματος να επιτίθεται με περιθωριοποιημένο τον λαϊκό παράγοντα. Η άνεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πουλάει κοινωνική ευαισθησία την ώρα που συντρίβει τα πάντα. Η άνεση του ΚΚΕ να μην πληρώνει για τις δικές του ευθύνες για την κατάντια ταξικών συνδικάτων, τα οποία έλεγχε για χρόνια. Η άνεση ενός μικροαστικού ρεύματος συνδεμένου με την ήττα σαν την αναρχία να φαντάζει μια διέξοδος για τμήμα νεολαίας.

Δεν εκτιμάμε, ασφαλώς, ότι έχουμε μπει σε καμιά μακρά ιστορική περίοδο ενός νέου μεσαίωνα. Ο ιστορικός χρόνος έχει συμπυκνωθεί και σοβαρές εξελίξεις και ανατροπές γίνονται με ταχύτητα. Δεν υποτιμάμε, άλλωστε, το γεγονός ότι σημαντικό υπόβαθρο του μουδιάσματος του λαού έχει να κάνει και με την αποδόμηση των αυταπατών και την (έστω και ανομολόγητη) συνειδητοποίηση εκ μέρους του, του εύρους και του βάθους αυτών που πρέπει να γίνουν. Ούτε παραγνωρίζουμε ότι μικρές οργανώσεις σαν τις δικές μας δεν είναι εύκολο να πιάσουν τα υπόγεια ρεύματα μιας κοινωνίας, τις κινήσεις που γίνονται δηλαδή στη βάση της κοινωνίας βουβά και ήσυχα μέχρι να ξεσπάσει η καταιγίδα. Ούτε, τέλος αγνοούμε τις δυσκολίες που παράγονται από ένα περιβάλλον ταξικά ρευστό, όπου ολόκληρα μικροαστικά στρώματα κατακρημνίζονται, χωρίς όμως ούτε τα ίδια ούτε και εμείς να είμαστε σε θέση να ορίσουμε πού θα κατακάτσουν τελικά, χωρίς να είμαστε δηλαδή σε θέση να περιγράψουμε ένα νέο ταξικό χάρτη στη χώρα μας.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσο και να επιταχυνθούν οι εξελίξεις, το κίνημα δεν μπορεί να προσπεράσει, να αγνοήσει, να υπερπηδήσει τα βασικά βήματα: Η υπόθεση της συγκρότησης της εργατικής τάξης και της συγκρότησης του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος θα περάσει όχι μέσα από ασφαλή μονοπάτια αλλά θα οικοδομηθεί δια πυρός και σιδήρου μέσα από την όξυνση των καθημερινών αγώνων και την ένταση της ταξικής πάλης, μέσα από δυσκολίες, ήττες, αδιέξοδα, ερωτήσεις, λάθη. Και σε όλα αυτά κρίσιμη είναι η συμμετοχή, η κριτική, η συμβολή των κομμουνιστών.

Δε θέλουμε όμως να σας κουράσουμε με περισσότερα για την πραγματικότητα που διαμορφώνει το δίπολο επίθεση του συστήματος – κατάσταση των λαϊκών μαζών.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οι οργανώσεις μας έχουν διανύσει τα τελευταία χρόνια μια πορεία συνεργασίας και κοινών δράσεων μέσα από το μετωπικό σχήμα της Λαϊκής Αντίστασης – ΑΑΣ. Η πορεία αυτή είχε και έχει τα πάνω της και τα κάτω της, τις κατακτήσεις της και τα προβλήματά της. Το βασικό και αναμφισβήτητο θετικό της είναι ότι σε συνθήκες θύελλας αυταπατών κατάφερε να σταθεί χωρίς διλήμματα κόντρα στον κυβερνητισμό τόσο τον άμεσο (του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) όσο και τον έμμεσο των ηχηρών μεταβατικών προγραμμάτων και των αντιφατικών κυβερνήσεων. Κατάφερε ακόμα να έχει αυτό το μετωπικό σχήμα μια σταθερή και όχι αμελητέα παρουσία στις περισσότερες διαδηλώσεις και στα κεντρικά πολιτικά γεγονότα.

Αν για κάτι δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι (μιλώντας συνολικά ως συναγωνιστές στο πλαίσιο της Λαϊκής Αντίστασης) είναι ότι δεν καταφέραμε το σχήμα αυτό να συμβάλει σοβαρά στη δημιουργία αντιστάσεων, στην ανασυγκρότηση των μετώπων της λαϊκής πάλης μετά τη μαζική απογοήτευση που έφερε το χαστούκι ΣΥΡΙΖΑ. Συνεκτιμώντας βεβαίως, για να μην αδικήσουμε τους εαυτούς μας, ότι τα χρόνια αυτά ήταν το κινηματικό πεδίο στο σύνολο του ιδιαίτερα δύσκολο και δυσμενές – και για αυτό δε φταίει ασφαλώς καμία από τις δύο οργανώσεις μας.

Από την άλλη, η σταθερή αυτή συνεργασία των δύο οργανώσεων μας ανέδειξε με έναν ανάγλυφο τρόπο (στην πραγματική ζωή δηλαδή) μια γκάμα διαφορετικών προσεγγίσεων, άλλες από τις οποίες ξεπεράστηκαν, άλλες έγιναν αντικείμενο διαχείρισης και ισορροπιών και άλλες παραμένουν σε εκκρεμότητα μέχρι να τις καλέσει η ζωή στο προσκήνιο.

Μια κατηγορία αυτών των διαφορετικών προσεγγίσεων αφορά το σύνολο του ιδεολογικού και πολιτικού φορτίου των δύο οργανώσεων, τις αναλύσεις για τη διεθνή κατάσταση, για τη φάση του κινήματος κοκ, πρόκειται δηλαδή για τις διαφορές που αναφέρουμε συνήθως όταν άνθρωποι μάς θέτουν το δημοφιλές ερώτημα: «ποιες οι διαφορές ανάμεσα στο ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ». Αυτές οι διαφορετικές προσεγγίσεις και γνωστές ήταν και δε σόκαραν κανέναν και -ίσως και για αυτό- δεν ήταν ικανές να βάλουν μπουρλότο στο οικοδόμημα της ΛΑ-ΑΑΣ. Έγιναν οι αμοιβαίες κριτικές, αναπτύχθηκε ένας διάλογος, περισσότερο ή λιγότερο οξύς αλλά η Λαϊκή Αντίσταση συνέχιζε να παρεμβαίνει όπου τέλος πάντων παρεμβαίνει.

Όμως, μια άλλη κατηγορία διαφωνιών και αποκλίσεων, αφορούσε πιο υπόγειες και λιγότερο εύκολο να περιγραφούν διαφορετικές προσεγγίσεις. Είναι οι διαφορές που έχουν να κάνουν -συγχωρέστε μας για τον ιδεαλισμό- με την «ψυχή» της κάθε οργάνωσης, με τη φυσιογνωμία και το προφίλ της, με το τι θεωρεί η κάθε οργάνωση ευνόητο και τι από την άλλη περίεργο. Με το αν είναι δεδομένο ότι η ΛΑ-ΑΑΣ θα κατέβει σε μια πορεία, ή αν πρέπει να μεσολαβήσουν κεντρικές και υψηλές συνεννοήσεις. Με το αν είναι φυσιολογικό ότι σε τακτά διαστήματα πρέπει να γίνεται επικαιροποίηση του πολιτικού πλαισίου της Λαϊκής Αντίστασης με βάση τις καταιγιστικές εξελίξεις ή αν μας φτάνουν οι υπάρχουσες «γραφές». Με διάφορα ζητήματα, δηλαδή, που άπτονταν των απαιτήσεων και των εξελίξεων της καθημερινής παρέμβασης, της ταξικής πάλης «κάτω», στην κάθε στιγμή, στο κάθε γεγονός, στον κάθε χώρο δουλειάς, στην κάθε γειτονιά. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις σε αυτά τα ζητήματα, επειδή ακριβώς συναντιούνται στην καθημερινότητα, επειδή συναντιούνται και όταν δεν επιδιώκεις να τα συναντήσεις, ήταν αυτές που δημιούργησαν (όταν δημιούργησαν) εκνευρισμούς, δεύτερες σκέψεις, διεύρυνση της απόστασης. Είναι αυτά τα ίδια ζητήματα που αν δεν αντιμετωπιστούν, κινδυνεύουν να δημιουργήσουν συνθήκες αδράνειας, κρίσης ή και χειρότερες εξελίξεις στη ΛΑ-ΑΑΣ, ενδεχόμενα, ασφαλώς που θα ήταν ιδιαίτερα αρνητικά.

Αγαπητές συντρόφισσες, αγαπητοί σύντροφοι.

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν καταρρεύσει εκκωφαντικά όλα τα παραμύθια των αστικών μηχανισμών και της προπαγάνδας τους καθώς επίσης και όλες οι αφελείς αυταπάτες των οπαδών του «ανθρώπινου καπιταλισμού». Εχει αποδειχτεί ότι μόνες σταθερές είναι αυτό που λέτε εύστοχα στο πρωτοσέλιδο του «Λαϊκού Δρόμου»: η πίστη στην επαναστατική υπόθεση και στη δύναμη του λαϊκού αγώνα.

Έναν αιώνα μετά την Οκτωβριανή, επτά δεκαετίες μετά την κινέζικη, μισό αιώνα μετά την Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση, επτά δεκαετίες μετά το τέλος εκείνου του κύκλου του αγώνα του λαού μας με ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, έχουν μεσολαβήσει πολλά.

Ολες οι κομμουνιστικές προσπάθειες ψηλαφούν ξανά τα βήματά τους για να δώσουν και να πάρουν δύναμη από το «λαϊκό αγώνα». Για να ανεβάσουν την πίστη τους στην «επαναστατική υπόθεση». Ολες οι κομμουνιστικές προσπάθειες είτε νιώθουν αυτάρκεις είτε όχι, είτε νιώθουν ολοκληρωμένες είτε όχι, στην πραγματικότητα καθημερινά –μέσα από την ταξική πάλη και σε καθόλου χαραγμένα μονοπάτια- διαμορφώνουν και αναδιαμορφώνουν στοιχεία της φυσιογνωμίας τους.

Αγαπητές συντρόφισσες, αγαπητοί σύντροφοι.

Εκ μέρους του ΚΚΕ(μ-λ) σας ευχόμαστε ειλικρινά, το συνέδριό σας να λειτουργήσει προωθητικά στη παραπέρα διαμόρφωση της δικής σας φυσιογνωμίας στους άξονες που έχετε εσείς ορίσει: «στην επαναστατική υπόθεση και στον λαϊκό αγώνα».