Ολοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ 4, 5 Μάη!

Ολοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ 4, 5 Μάη! 

ΟΛΟΙ στις γενικές συνελεύσεις για απεργιακή κλιμάκωση

5μερη απεργία 10-14 Μάη και αναστολή όλων των διοικητικών εργασιών (βαθμολογίες, σύλλογοι) για τις μέρες αυτές με νέες συνελεύσεις στις 14 Μάη με προοπτική συνέχειας

Γενική επίθεση του κεφάλαιου και της κυβέρνησής του παντού!

Εξω η ΕΕ και το ΔΝΤ!

Το πρόβλημα

Η πρωτοφανής επίθεση του συστήματος απαιτεί πρωτοφανή αντίσταση, αγώνα και συγκρότηση.

Οι μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις ήταν μαζικές αλλά κάτω από τις κρίσιμες ανάγκες. Η χρόνια διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος και οι απόψεις που κυριαρχούσαν έφεραν την κατάσταση εδώ. Ωστόσο, δεν μπορούμε να απλώς να περιμένουμε μια μαγική στιγμή όπου όλα τα προβλήματα θα έχουν λυθεί. Στην περίοδο που έχει ξεκινήσει, θα δοθούν απανωτές μάχες ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ.

Τη στιγμή που η κυβέρνηση –με την εποπτεία ΕΕ, ΔΝΤ και την ουσιαστική συναίνεση ΝΔ και ΛΑΟΣ- προβάλλει το «ρεαλισμό» του σφαγείου, απαιτείται το εργατικό κίνημα να σταθεί στην ιστορική, ταξική του ευθύνη απέναντι στον ταξικό πόλεμο που έχει κηρύξει το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός.

Ο προσανατολισμός

Οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε τίποτα και σε κανέναν. Μας απειλούν με χρεωκοπία τη στιγμή που μας χρεωκοπούν. Μας ζητάνε υποταγή για να μειωθεί το έλλειμμα και το χρέος. Τι θα πουν σε λίγους μήνες που –ακόμα κι αν περάσουν αυτά τα μέτρα- θα έχουν αυξηθεί κι άλλο τα ελλείμματα και τα χρέη; Αν τα μέτρα αυτά περάσουν, θα πουν «εμπρός για νέα μέτρα»!

Ο στόχος για την ανατροπή των μέτρων της εξαθλίωσης, της ανεργίας, της κατάργησης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της κατάργησης της δημόσιας δωρεάν παιδείας και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων είναι αυτός που συνενώνει αυτή τη στιγμή τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Είναι αυτός που μπορεί να δημιουργήσει αγώνες που θα ανατρέψουν την πολιτική αυτή και θα ανοίξουν το δρόμο σε νέους και πιο προχωρημένους στόχους.

Τι θα έπρεπε να έχει γίνει

Από το Μάρτη που φάνηκε καθαρά η κλιμάκωση της επίθεσης στην κοινωνία και την εκπαίδευση, θα έπρεπε να είχαν συγκληθεί γενικές συνελεύσεις και να αποφασίσουν απεργιακή κλιμάκωση σε συντονισμό με άλλους κλάδους που χτυπιούνται και έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν.

Θα έπρεπε να απευθυνθούμε σε γονείς και μαθητές και να τους ενημερώσουμε για την εφαρμογή του «προγράμματος σταθερότητας» στην εκπαίδευση.

Να δοκιμάσουμε τρόπους και μορφές πάλης που να οδηγούν σε πραγματική κλιμάκωση – η οποία αν χρειαζόταν θα συνεχιζόταν και στις εξετάσεις.

Η (υποτιθέμενη) πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία στις εξετάσεις υπονομεύτηκε εξαρχής από αυτούς που την «πρότειναν». Όταν η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ κατάλαβε ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει ζήτημα και υπό συνθήκες να δώσει δυναμική, την έκρυψαν κάτω από το χαλί χωρίς να απολογηθούν πουθενά!

Τι μπορεί και πρέπει να γίνει

1. Μπροστά στην πραγματικά ιστορική αυτή επίθεση απαιτούνται πραγματικοί και όχι εικονικοί αγώνες! Χρειάζεται πριν απ` όλα να ξαναπάρουμε τα σωματεία στα χέρια μας, να προχωρήσουμε σε μια επανασύσταση του συνδικαλισμού σε μια βάση πραγματικής και όχι εικονικής αντίθεσης στα μέτρα του συστήματος.

2. 5μερη απεργία 10-14 Μάη και αναστολή όλων των διοικητικών εργασιών (βαθμολογίες, σύλλογοι) για τις μέρες αυτές με νέες συνελεύσεις στις 14 Μάη με προοπτική συνέχειας.

3. Με απεργιακές επιτροπές κατά σχολείο και άνοιγμα κεντρικού απεργιακού ταμείου.

4. Με απεύθυνση σε άλλες ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία για κοινά απεργιακά βήματα

1.

Αντίσταση – Κοινή Δράση – Λαϊκή Αλληλεγγύη

Για ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων της λιτότητας, της διάλυσης της ασφάλισης και των εργασιακών σχέσεων–

ΝΑ αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση

http://deltioake.blogspot.com 

Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών