Η Κυριακάτικη "Αυγή" (30-09-2012) είχε ως ένθετο το βιβλίο του Δημήτρη Γληνού "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ". Ευχάριστη "έκπληξη", στις μέρες μας να προωθούνται βιβλία που αναφέρονται στους αγώνες του λαού μας και ειδικά για ένα κέιμενο σαν αυτό του Γληνού που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εποχή του στο να αναδείξει τα δεινά που είχαν προκαλέσει οι ξένοι κατακτητές και να προβάλει την αναγκαιότητα συγκρότητησης οργανωμένου και πολιτικοποιημένου λαικού κινήματος πάνω σε συγκεκριμένους στόχους. 

           Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι το γεγονός πως ένας κόσμος που θα το διαβάσει ίσως προβληματιστεί και μπει σε μια διαδικασία αναζήτησης πέρα της λογικής και της ιδεολογίας του χώρου που το ανατύπωσε (Συνασπισμός).

           Η "έκπληξη" είναι το γιατί η "Αυγή" που δεν έχει και την καλύτερη άποψη για τον κομμουνισμό, διανέμει ένα βιβλίο που αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη του κομμουνιστικού και απελευθερωτικού κινήματος στη χώρα μας. Στη σελίδα 51 του ίδιου φύλλου με άρθρο " Ο θάνατος του Ευρωκομμουνισμού" ο αρθρογράφος το υπενθυμίζει καλά αυτό με αναφορές του στυλ " Ο ευρωκομμουνισμός....:συνέδεσε την κ.αριστερά με την έννοια της δημοκρατίας, απέριψε τη λογική της κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων (σ.σ δική μου: δλδ του ένοπλου αγώνα και της επανάστασης)..." Αργότερα μιλάει για τη συνεισφορά του Μπερλίνγκουερ στο να "αναδείξει πρώτος την αξία του πολιτικού συμβιβασμού..." και άλλα τέτοια. 

                   Ο ένας εκ των δύο που προλογίζουν το βιβλίο είναι ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος έυστοχα δίνει τον τίτλο στο εισαγωγικό του κείμενο " Όπως και στην Κατοχή, το ίδιο και τώρα: Αντιστάση". Παρακάτω, αφού αναφέρει πως θεωρεί πως στις μέρες μας στην Ελλάδα υπάρχει στρατιωτική (ΝΑΤΟ), πολιτική και οικονομική (ΤΡΟΙΚΑ) εξάρτηση, διερωτάται ποια πρέπει να είναι η απάντηση και ποια πρέπει να είναι η αντιμετώπιση απο την πλευρά του λαού.

Κατα την άποψη μου και συμφωνόντας σε γενικές ραμμές με το πνεύμα της τοποθέτησης του Μ.Γ, η απάντηση δεν μπορεί να βρεθεί στις συναντήσεις που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον πρόεδρο του Ισραήλ, Πέρες (Δούρου 1 , Δούρου 2, Κουράκης), στις συναντήσεις με τον Ραινμπαχ , τον Μάρτιν Σουλτς

ή τα καλέσματα απο πλευράς ΣΥΡΙΖΑ σε συνάντηση με τον Ρομπάι. 

Δεν έχουν καμιά δουλειά κόμματα και οργανώσεις που θέλουν να αναφέρονται στο λαό και στα κινήματα να κάνουν "φιλικές κουβεντούλες" με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Με αυτούς που προωθούν τα πιο βάρβαρα μέτρα που έχει βιώσει ο ελληνικός λαό τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο επικοινωνίας. Ο μόνος ξεκάθαρος διάλογος μαζί τους είναι αυτός της ταξικής πάλης. Αυτός που διεξάγεται μέσα απο τα κινήματα, στους δρόμους στις πλατείες, στις απεργίες στις καταλλήψεις, στις γειτονιές. Το ποιες είναι οι θέσεις και οι απόψεις του κάθε πολιτικού φορέα οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και του σιωνισμού τις ξέρουν πολύ καλά και δεν είμαστε καθόλου αφελείς για να πιστέψουμε πως τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ συναντιούνται μαζί τους για απλή ανταλλαγή απόψεων. Είναι απόλυτα κατανοητό ότι στην περίοδο που διανύουμε τα κυβερνητικά κοστούμια, στη βάση της επίθεσης που προωθούν, θα φθείρονται πολύ γρήγορα και το σύστημα ψάχνει ήδη να ράψει τα καινούρια που θα αναλάβουν να συνεχίσουν το έργο. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την ως τώρα στάση του δείχνει να απέχει πάρα πολύ (ή μάλλον κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση) απο αυτά που έγραφε ο Δημήτρης Γληνός 70 χρόνια πρίν και με το ρόλο που έπαιξε το ΕΑΜ και το ΚΚΕ την εποχή εκείνη.

 Κλείνοντας αυτό το σχόλιο, θα αντιγράψω απο δύο σημεία του βιβλίου:

"Ο λαός που τσακίζεται απο την υπέρτερη βία για μια στιγμή, δεν είναι ακόμα σκλάβος. Σκλάβος γίνεται απο τη στιγμή που ψυχικά δέχεται τη σκλαβιά. Κι' αυτό κοιτάζουνε να πετύχουν οι εχθροί μας με τη φωνή των προδοτών." σελ 36

"Όχι! Δεν υπάρχει συμβιβασμός και μοιρολατρική αποδοχή της σκλαβιά Ένας και μόνο δρόμος ανοίγεται μπροστά μας. Ο δρόμος της ενεργητικής αντίστασης, ο δρόμος του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Αντίσταση ενεργητική. Παλλαικός Αγώνας για την κατάχτηση την οριστική και την κατοχύρωση την οριστική της λευτεριάς. Αυτή είναι η ηρωική διάθεση του ελληνικού λαού, μέσα στην αγωνία του. Η αγωνία του ελληνικού λαού είναι αγωνία λαού που θέλει να ζήσει και θα ζήσει. Που θα παλαίψει όλος μαζί ενωμένος, που θα παλέψει και θα νικήσει." σελ 37

Πέτραπουκυλάει

υ.γ Εδώ ο "δίκαιος αγώνας" των σωμάτων ασφαλείας και εδώ το πρόσφατο έργο τους.

                                                    Ο πρόλογος απο το Μανώλη Γλέζο